Ik geloof in de kracht van samen: jij ook?
De afgelopen weken heb ik mezelf weer enorm verbaasd, en ook gestoord als ik eerlijk ben, aan “bekende” mensen die zo graag in de publiciteit staan dat het ze niet uitmaakt of ze met hun column of tweet andere mensen kwetsen of schofferen. Die er blijkbaar van overtuigd zijn dat ze alles kunnen en mogen zeggen wat ze voelen en vinden, zonder eerst na te denken of “de wereld” überhaupt op hun mening of denkbeelden zit te wachten of wat ze met hun uiting losmaken.
Het hield en houdt me ook echt bezig: wat bezielt je om in een krant kenbaar te maken dat je geen traan hebt gelaten om de slachtoffers van de MH17? Waarom moet je op Twitter roepen dat je een hekel aan dikke mensen hebt? Word je daar zelf beter van? Geeft het een kick? Wat gebeurt er met zulke mensen dat ze dit op deze wijze doen: hebben ze enig idee wat ze op zich afroepen? Van sommigen krijgen ze steunbetuigingen in de vorm van opsommingen waar deze mensen allemaal een hekel aan hebben, zoals aan kleine mensen, domme mensen etc. Maar ze roepen ook enorm veel boze, en ook agressieve en discriminerende reacties op. Verschrikkelijke reacties die ik met een brok in mijn keel zit te lezen. Ze raken me, ik word ook daar verdrietig en angstig van, en vraag me ook af wat dat dan doet met de bekende columniste en twitteraar zelf? Zijn ze er blij mee dat ze trending topic op Twitter zijn geworden, of ’s avonds op tv zijn? Is dat het waard dan allemaal, dat ze hun mening hebben geuit en daar mensen mee gekwetst hebben of opgehitst om ook hun mening zonder enige nuancering te spuien?
Het blijft mij compleet onduidelijk waarom dit nodig is. Heeft het zin om in een wereld waarin wereldvrede op dit moment nog steeds verder weg lijkt te komen in te zetten op nog meer polarisatie? Om nog meer tegenstellingen te vergroten in plaats van in te zetten op verbinding? Op uitsluiten en oordelen in plaats van op respect en elkaar in zijn/haar waarde laten?
Ik hoop oprecht dat nog meer bekende en onbekende medelanders de verantwoordelijkheid op zich gaan nemen voor de wereld die wij straks achterlaten voor onze (klein)kinderen en de generaties daarna. Dat we samen gaan inzetten op verbinding, ook al betekent dat soms dat je dan je mening gewoon voor je houdt of alleen deelt met de mensen die dichtbij je staan. Dat we tot 10 leren tellen voordat we reageren op social media, en niet denken dat we alles kunnen en mogen ventileren wat we maar willen. Ik geloof oprecht dat we met elkaar de wereld juist een beetje beter kunnen maken, elke dag opnieuw en elke dag een beetje meer. Ik geloof in de kracht van samen: jij ook?
