Elke jongere heeft recht op zijn dromen!

Afgelopen dinsdag was ik aanwezig bij de afsluiting (en nieuwe start) van het 200-banenplan van Parlan omdat Turn-Over een samenwerkingspartner is in dit traject. Tijdens deze middag waren een aantal jongeren aan het woord die in het traject ondersteund zijn. Echte ervaringsdeskundigen dus!

Wat mij vooral raakte uit hun ervaringen was dat een aantal van hen geen dromen hadden, en überhaupt ook geen tijd hadden om te dromen. Omdat hun rugzak te vol was, de struggle te groot en er teveel zorgen en problemen waren konden ze geen toekomst zien, of hooguit een sombere toekomst. Hoe verdrietig is dit! Dat je als jongere geen dromen hebt: niet kunt of durft te dromen, of er gewoon niet meer in gelooft dat het beter kan worden voor je.

Zo bijzonder om dan een jongere te horen vertellen dat hij nu, na alle begeleiding, weer dromen heeft omdat hij heeft gezien dat er nu veel meer haalbaar is, ook voor hem. Dat hij geleerd heeft dat je klein moet beginnen om het grotere aan te kunnen pakken. Dat het zo belangrijk was dat hij hulp kreeg hierbij, want waar start je dan mee? Met welk “klein” deel? Dat het geloof in jezelf vraagt, én volhouden. Maar ook dat een ander tegen je zegt dat je het kunt, dat hij vertrouwen in jou heeft.

Ook bij de deelnemers van Turn-Over hoor ik deze verhalen. En hoe mooi is het dan dat een jongere zegt dat hij nu voelt dat hij de knop echt heeft omgezet. Weer doelen stelt en er voor zorgt dat hij deze nu gaat waarmaken. En dat het hem nu ook al gelukt is om voor langere tijd werk te behouden en er een cursus bij te starten. En dat hij nu een droom heeft, rapper worden of ondernemer.

Om te kunnen dromen moet de basis voor jongeren op orde zijn. Zoals mijn oud-collega wethouder Elly Konijn altijd zo mooi zegt: “Als je geen dak boven je hoofd hebt en geen centjes lukt het niet”. En daar heeft ze volledig gelijk in. Alleen, niet alle jongeren slagen er zonder hulp in om de basis op orde te krijgen en de noodzakelijke stappen te zetten om weer geloof in hun toekomst te kunnen krijgen. Weer te durven en kunnen dromen. Daar hebben ze hulp bij nodig, en vertrouwen van hun begeleiders die in hun geloven. Die hun een 2^e (of 3^e of 4^e!) kans geven als dat nodig is, die voor hen gaan, hen echt zien en echt in hun geloven. Dat vraagt maatwerk, en echt naast de jongeren gaan staan. En echte, oprechte en betrokken aandacht. Een investering dus in deze jongeren die dat allen, stuk voor stuk, waard zijn!

Als deze voorwaarden aanwezig zijn, hebben heel veel jongeren volgens mij een veel grotere kans dat ze weer plannen voor hun toekomst kunnen maken en deze ook gaan waarmaken. Dat ze hun leven weer gaan dromen, en hun dromen mogen gaan leven. En dat gun ik ze, met heel mijn hart!